Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Η βαρβαρότητα, η αλητεία αλλά και η βλακεία των αναρχικών δεν έχει τέλος ...

Περιστατικό 1ο:
Χθες Πέμπτη 23/6/2011, 30-40 αναρχικοί-ες, εξήλθαν από την Κατάληψη της Υφανέτ (στην Κ.Τούμπα Θεσσαλονίκης) και προκάλεσαν φθορές στον Πολυχώρο Πολιτισμού "Δεσμοί Ελλήνων", του Συλλόγου Ενδοχώρα.

Κουβαλούσαν μαζί τους
  • ένα μεγάλο μεταλλικό πλέγμα-με κάσσα- το οποίο και τοποθέτησαν στην είσοδο του Πολυχώρου,
  • κουβάδες με πίσσα,
  • βούρτσες για να αλείψουν την πίσσα,
  • κουβάδες με γλουτολίνη για να τις αφίσες,
  • βούρτσες για να κολλήσουν την αφίσες
  • φειγ-βολάν,
  • βαριοπούλες κλπ.
Όλα αυτά στις 7:30 το απόγευμα, με την ανοχή της ΕΛ.ΑΣ.η οποία και τους έδωσε όλο τον απαιτούμενο χρόνο
  • για να βιδώσουν το μεταλλικό πλέγμα,
  • για να κολλήσουν τις αφίσες

  • να τοποθετούσουν φυλλάδια στα παρμπρίζ των αυτοκινήτων
  • και να κάνουν "χαλαρά" την πορεία τους καταφεύγοντας κ πάλι πίσω στο στέκι τους (στην Κατάληψη ΥΦΑΝΕΤ).




Δείτε μερικές φωτογραφίες που ανέβασαν οι ίδιοι στο Indymedia περήφανοι για το "κατόρθωμά" (...) τους:



Παραθέτουμε την δήλωση στο ΤΑΧΑΛΙΑ του υπεύθυνου του Παραρτήματος στη Θεσσαλονίκη του Πολιτιστικού Συλλόγου "Ενδοχώρα" κ.Γιάννη Κουριαννίδη σχετικά με το θλιβερό περιστατικό:

«Σε κάθε εποχή τα αντιδραστικά στοιχεία τής κοινωνίας μετέρχονται βίαιων μέσων προκειμένου να επιβάλουν τον σκοταδισμό και τη μισαλλοδοξία τους.
Φαίνεται πως η δημιουργία του Πολιτιστικού Συλλόγου «Δεσμοί Ελλήνων» στην περιοχή του αγ. Φανουρίου, στην Κάτω Τούμπα, πριν καλά – καλά ξεκινήσει τις πολιτιστικές δραστηριότητές του, ενόχλησε όσους προωθούν ηθελημένα ή αθέλητα τους σκοπούς της νέας παγκόσμιας τάξης. Τα σίδερα στην πόρτα μας, η φυλακή τού μυαλού τους»



Παραθέτουμε και σχετική απάντηση-ενημέρωση προς τους κατοίκους της περιοχής:

Κάποια μυαλά έχουν κάγκελα...

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Ενδοχώρα» ιδρύθηκε το 1988 στην Αλεξανδρούπολη. Οι σκοποί του είναι καθαρά πολιτιστικοί και φιλανθρωπικοί. Δραστηριοποιείται κυρίως στον εκδοτικό χώρο, με την κυκλοφορία του περιοδικού «Ενδοχώρα» (από το 1988) και αρκετών λογοτεχνικών, ιστορικών και κοινωνικών βιβλίων, έχει πραγματοποιήσει πλήθος εκδηλώσεων ιστορικού και λογοτεχνικού ενδιαφέροντος και έχει ενισχύσει τις βιβλιοθήκες πολλών σχολείων στον ελλαδικό χώρο, στη Βόρειο Ήπειρο, στην Κύπρο και στα Σκόπια.

Εδώ και 6 μήνες, με πολύ προσωπικό μόχθο και μεράκι, φίλοι του συλλόγου στήνουν το στέκι του πρώτου εκτός Αλεξανδρουπόλεως παραρτήματος του συλλόγου, στην περιοχή της Τούμπας, κοντά στον άγιο Φανούριο (Πασαλίδη 29), όπου διαμορφώνεται σιγά-σιγά ο πολυχώρος «Δεσμοί Ελλήνων». Ήδη, παρόλο που ο χώρος δεν είναι ακόμη έτοιμος, πραγματοποιήθηκαν τρεις σπουδαίες εκδηλώσεις: μία διάλεξη με τον διεθνούς κύρους ανθρωπολόγο κ. Άρη Πουλιανό και δύο παρουσιάσεις ιστορικών βιβλίων, με ομιλητές καταξιωμένες προσωπικότητες των γραμμάτων, της ιστορικής έρευνας και της δημοσιογραφίας.

Ο πολυχώρος μας φιλοδοξούμε να είναι έτοιμος για να λειτουργήσει κανονικά από τον Οκτώβριο, με μεγάλη αίθουσα εκδηλώσεων, δανειστική βιβλιοθήκη, χώρο μικρών συναυλιών, προβολές, εντευκτήριο, σκάκι κ.λπ. Ήδη διαμορφώνεται το πρόγραμμα των εκδηλώσεων, που θα σας γνωστοποιηθεί σύντομα.

Δυστυχώς, φαίνεται πως κάποιοι ενοχλήθηκαν. Πριν καλά – καλά στεγνώσει η μπογιά στους τοίχους της αίθουσάς μας, εντελώς απρόκλητα και βίαια, ο χώρος μας έγινε δέκτης άνανδρης επίθεσης με μπογιές και τοποθέτηση ... σιδεριών. Κάποιοι είδαν πίσω από τις δραστηριότητές μας «φασίστες, ρατσιστές και ... χουντικούς»!

Το αποτέλεσμα ήταν αυτό που βλέπετε στη διπλανή φωτογραφία!

Θλίψη και αποτροπιασμός... Φαίνεται πως το να μιλάς σήμερα διά του πολιτισμού για θέματα που καλλιεργούν την αυτοσυνειδησία σου και την ταυτότητά σου ως Έλληνας είναι αμάρτημα. Ίσως θα πρέπει τελικά να αφεθούμε στον πολύχρωμο κόσμο της τηλεόρασης και στα σκουπίδια που αυτή μας σερβίρει. Ίσως θα πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι στους εκβιασμούς και τις εντολές των εξουσιαστών και να αυτοκτονήσουμε κοινωνικά και εθνικά. Ίσως θα πρέπει να ρίξουμε από το ίδιο μαύρο χρώμα στη συνείδηση και στις αξίες μας για να μην ενοχλούν κάποιους στη μακαριότητά τους.

Εμείς όμως θα συνεχίσουμε. Και θα αποδείξουμε και στους πιο ανεγκέφαλους ότι ο εχθρός βρίσκει πρόσφορο έδαφος στην αδιαφορία μας, στον ωχαδερφισμό μας και στην εθελοδουλεία μας. Όταν οι πολίτες ενωμένοι προχωρούν με κοινό όραμα, δεν τους σταματά κανείς. Και ο χώρος του πολιτισμού ενδείκνυται για τη διαμόρφωση μιας τέτοιας προοπτικής.

«Πόλεμος στο φασισμό» έγραφαν τα φυλλάδια των βανδάλων. Φυσικά! Αλλά η πιο επικίνδυνη μορφή του είναι αυτή που κρύβεται πίσω από τη δήθεν υπεράσπιση πανανθρώπινων αξιών, μέσα από πρακτικές βίας και μισαλλοδοξίας. Κι αυτός οδηγεί πάντοτε στα αντίθετα από τα προσδωκόμενα αποτελέσματα.

Καλό καλοκαίρι




Περιστατικό 2

Την Τετάρτη 22/6/2011, για μία ακόμη φορά αναρχικοί επιτέθηκαν (με κράνη, παλούκια κλπ) σε πολίτες, στο Άγαλμα του Μ.Αλεξάνδρου στο Λευκό Πύργο (πάντα χωρίς να συλληφθεί κανείς από την ΕΛ.ΑΣ.)

Παραθέτουμε αποσπάσματα από την διήγηση του Ιστολογίου Θαλαμοφύλακας:

ΟΙ ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΙ ΤΟΥ ΛΕΥΚΟΥ ΠΥΡΓΟΥ

Σήμερα, είχαμε συνάντηση οι εθελοντές Θεσσαλονίκης για να οργανώσουμε την ομάδα των 300 Ελλήνων και στη συμπρωτεύουσα. Κύριος σκοπός μας θα είναι η ενημέρωση του κόσμου σε βασικά θέματα που μας απασχολούν, η εξάπλωση της ιδέας ότι πραγματική δημοκρατία εφαρμόζεται μόνο με το δημοψήφισμα, καθώς και η συλλογή υπογραφών από τους πολίτες για το αίτημα του δημοψηφίσματος. Οι ελεύθεροι Ελληνες πολίτες. Ιδια αιτήματα με τους 300, άλλο λογότυπο. Γνωριστήκαμε με τους ανθρώπους, συμφωνήσαμε, διαφωνήσαμε, τα βρήκαμε. Βρήκαμε το σημείο μέχρι το οποίο συμφωνούμε. Και αυτό μας ήταν αρκετό. Το όνομα δεν έχει σημασία. (...)

Πάνω λοιπόν που το κλίμα είχε φτιάξει και η συζήτηση προσανατολίστηκε στις δράσεις των επόμενων ημερών, ξαφνικά, εμφανίζονται από το πουθενά καμιά δεκαπενταριά κωλόπαιδα. Με κοντάρια, ματσούκια. Αναποδογύρισαν τα τραπέζια ουρλιάζοντας "Εξω από εδώ φασίστες!".
"Τι είστε ρε εσείς και έχετε την Ελληνική σημαία; Φασίστες;" Σπάσανε καρέκλες, μας κυνήγησαν με τα ματσούκια, έπεσαν και κάτι ψιλές. Προσωπικά τη γλίτωσα με κάτι ψιλοκοψίματα στα χέρια απο τις αποκρούσεις. Τελευταία στιγμή, γλίτωσα και ένα κράνος που μου ερχόταν στο δόξα πατρί. Ενας φίλος δεν είχε την ίδια τύχη. Τον χτύπησαν στο κεφάλι (ευτυχώς όχι πολύ). Οι διασώστες που ήταν κοντά, ήρθαν, τον περιποιήθηκαν και καλέσαμε ασθενοφόρο. Κάποιος από εμάς, πήγε στη συνέλευση των "αγανακτισμένων". Ο προηγούμενος ομιλητής ανέφερε τους "φασίστες" που ήταν μαζεμένοι στο άγαλμα του μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο δικός μας ζήτησε να μιλήσει μετά τον ομιλητή. Θεωρώ ότι είχαμε το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση (σαν μέλη και της συνέλευσης) να πληροφορήσουμε τον κόσμο γι αυτό που έγινε. "Είμαι ένας από τους φασίστες του αγάλματος" τους είπε "και θέλω να σας ενημερώσω γι αυτό που έγινε στο άγαλμα". Τα ακροαριστερά τσιράκια που καθότανε μπροστά - μπροστά, φώναζαν όλα μαζί ότι δε θέλουνε να ακούσουνε φασίστες να μιλάνε. Η συνέλευση έκανε μόκο. Τουμπεκί ψιλοκομμένο. (...)
Πως γίνεται, μια συνέλευση που αποζητά τη δημοκρατία, να μη θέλει να ακούσει ότι κάποια μέλη της πήγαν και χτύπησαν πολίτες που μάζευαν υπογραφές για δημοψήφισμα μόνο και μόνο επειδή είχαν μια Ελληνική σημαία κρεμασμένη στο δέντρο αλλά να αγωνιά να μάθει ποια είναι η επόμενη καλλιτεχνική ανοησία που θα λάβει χώρα, δεν ξέρω.
(...)
και πάλι η σχετική δημοσίευση στο Indymedia:

Είπαμε:
η βαρβαρότητα, η αλητεία και η βλακεία δυστυχώς ΔΕΝ έχουν τέλος ..
ίσως τελικά δεν είναι τυχαίο που μερικά από τα φέιγ-βολάν γέμισαν ΛΑΣΠΗ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: