Οι "Μπάτσοι" και η Ναζιστική λογική της Συλλογικής Ευθύνης

Από τότε που σκοτώθηκε ο μικρός Αλέξης, το Σάββατο 6/12/2008, παρακολουθούμε σε αυτή τη χώρα ένα θλιβερό "θέατρο του παραλόγου". Ιδιαίτερα στα αναρχοαυτόνομα ναζιστοειδή φόρουμ και μπλογκς, η λέξη "μπάτσος" χρησιμοποιείται κατά κόρον από τους "εξοργισμένους" γιά να χαρακτηρίσουν υποτιμητικά τους Αστυνομικούς. Τι κάνουν δηλαδή οι δήθεν προκομένοι ψευτοδημοκράτες; Βάζουν ΟΛΟΥΣ τους εργαζόμενους στο αστυνομικό σώμα σε ένα τσουβάλι. Γι' αυτούς είναι όλοι "Μπάτσοι, Γουρούνια και Δολοφόνοι", επειδή ένας συνάδελφος τους εγκλημάτισε και επειδή πιθανόν στο πέρασμα των χρόνων να υπήρξαν αποκλίνουσες συμπεριφορές από μέλη του σώματος της Αστυνομίας. Αυτό αποτελεί τον ορισμό της "Συλλογικής Ευθύνης", μιάς νοοτροπίας που άνθησε ιδιαίτερα κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο με σκοπό τον αφανισμό των Εβραίων και των Τσιγγάνων. Οι σημερινές "Αντιεξουσιαστικές ομάδες" μπορούν να είναι περήφανες ότι οι Γκέμπελς και Χίμλερ νιώθουν δικαιωμένοι βλέποντας σήμερα τις ιδέες τους να αναπαράγονται από αυτοαποκαλούμενους "Αριστερούς". Δεν πρέπει να εκπλήσει κανέναν μας όμως, καθώς είναι γνωστό ότι τα άκρα της πολιτικής (δηλαδή ο ναζισμός και η άκρα Αριστερά) έχουν πανομοιότυπο τρόπο πολιτικής πρακτικής, ασχέτως εάν διαφέρουν στην πολιτικο-κοινωνική τους ρητορία.

Έτσι, σήμερα, φτάσαμε στο σημείο να κατηγορείται το σύνολο της Αστυνομίας γιά τη συμπεριφορά του ενός, των δύο ή των πέντε. Δεν είναι ούτε τυχαίο, ούτε συγκυριακό. Είναι η αντίληψη που έχει διαμορφώσει στη χώρα μας η άκρα Αριστερά που "φλερτάρει" με την τρομοκρατία, ώστε να επιτύχει τους σκοπούς της. Είναι το σημείο όπου "πέφτουν οι μάσκες" και αποκαλύπτεται η πλήρης ανυπαρξία της κοινωνικής τους ευαισθησίας, γιά την οποία υποκρίνονται πως κόπτονται. Κανένα λοιπόν έλεος γιά τους αστυνομικούς εργαζόμενους των 700 ευρώ, κανένας σεβασμός στις οικογένειες τους, στα παιδιά και τις γυναίκες τους. Καμία απολύτως "συγγνώμη" ή μεταμέλεια γιά τον θανατηφόρο ξυλοδαρμό αστυνομικών οργάνων (24 και 27 ετών) το καλοκαίρι του 2007 από Ιντυμιντιακούς κουκουλοφόρους. Με αυτές τις σταθερές "αξίες" πορεύονται οι σημερινοί πρωτεργάτες της δήθεν εξέγερσης, που θυμούνται τα ιδανικά της κοινωνικής αλληλεγγύης και συνοχής όταν και όποτε τους συμφέρει. Η ευαισθησία τους εξαντλείται εντός των στενών ορίων που ο φανατισμός και το μίσος τους γιά τις Δημοκρατικές αρχές τους επιτρέπει...

Ακολουθεί επιστολή έλληνα μπάτσου (πρώην αστυνομικού), με αφορμή τα τελευταία γεγονότα. Μιά ευκαιρία να θυμηθούμε πως υπάρχει και η άλλη πλευρά, αυτήν που θέλουν να κρύβουν οι εξοργισμένοι "αντιεξουσιαστές" της πενταροδεκάρας:

"Με αφορμή την δολοφονία του Αλέξανδρου από ''συνάδελφο'' μου είδα τα καθεστωτικά Μ.Μ.Ε. όπως επίσης και μερίδα πολιτών αλλά δυστυχώς και κ(υ)νοβουλευτικής ομάδας να επιτίθενται φραστικά αλλά και σωματικά σε όλους τους αστυνομικούς, χύνοντας όλο το δηλητήριο τους.

Οι πράξεις τους είναι φανερό ότι είναι απόρροια πολιτικαντισμού, κομπλεξισμού και άκρατου ρεβανσισμού. Για εξήγησε μου όμως αγαπητέ συμπολίτη γιατί να δέχομαι προπηλακισμούς αλλά και αχαρακτήριστες ύβρεις για εμένα και την οικογένεια μου για τις πράξεις ενός δολοφόνου. Μήπως για τους αστυνομικούς υπάρχει συλλογική ευθύνη;;;

Υπηρετώ στην ΕΛ.ΑΣ. 4 χρόνια σε μάχιμη υπηρεσία εάν και μου δόθηκε η ευκαιρία πάρα πολλές φορές για βυσματική θέση με σαφώς καλύτερη αμοιβή, βλέπετε ήθελα, ο μαλάκας, να προσφέρω κάτι σε αυτόν τον τόπο και να μην γίνω ο κλασσικός καρεκλοκένταυρος δημόσιος υπάλληλος που τα ξύνει όλη μέρα. Αυτό βέβαια άλλαξε την τελευταία εβδομάδα ύστερα από την άδικη επίθεση που δέχομαι εγώ και οι συνάδελφοι μου. Έγινα και εγώ "μπάτσος"!

ΜΗΝ περιμένετε να έρθω αμέσως όταν θα με χρειαστείτε, ΜΗΝ περιμένετε πλέον να σώσω την ζωή και την περιουσία σας, ΜΗΝ περιμένετε να σώσω την κόρη σας από τον βιαστή, ΟΥΤΕ να συλλάβω τον έμπορο που πουλάει ναρκωτικά στον υιό σας. Μπάτσο με λέγατε, Μπάτσος έγινα.

Ακόμα και για εσένα που μπορεί να μην με έβριζες, ούτε με λοιδορούσες, αλλά δεν έκανες τίποτα όταν δεχόμουν αυτήν την άδικη επίθεση. Διότι κάθε φορά που έκραζαν τα Μ.Μ.Ε. δεν πήρες τηλέφωνο στον τηλεοπτικό σταθμό να διαμαρτυρηθείς, όταν τραυματίστηκα για να πιάσω τον έμπορο και συγκάλυπτε η κυβέρνηση δεν βγήκες στους δρόμους, όταν...καιγόμουν από βόμβες παρακρατικών 'αριστερό'φασιστών έκανες σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Δεν απαίτησα ούτε περισσότερα χρήματα ούτε ‘ευχαριστώ’ για να κάνω την δουλειά μου, τον σεβασμό σου μόνο ζήτησα.

Και να ’μαι ένας ακόμα μπάτσος. Μπορείς πλέον να ΜΗΝ κοιμάσαι ήσυχος διότι εγώ και οι συνάδελφοι μου γίναμε όλοι μπάτσοι. Όπως ακριβώς ήθελες. Απέκτησες την αστυνομία που σου αξίζει όπως ακριβώς έχεις και τους πολιτικούς που σου αξίζουν.

Καλό βράδυ, λοιπόν.

ένας πρώην αστυνομικός - νυν "μπάτσος", "γουρούνι" και "δολοφόνος".

(από την Εναλλακτική Προσέγγιση)

Όταν μετά παρουσιάζεται όλος ο "Αντιεξουσιαστικός-Αναρχικός" χώρος ως κουκουλοφόροι τρομοκράτες, γιατί διαμαρτύρονται; Συλλογική ευθύνη δε θέλουν; Αυτό θα έχουν.